Cambodja en Nepal

Cambodia, Aranyaphratet- 28 mei 08:30 am. Ik ben zojuist bij de border tussen Thailand en Cambodja aangekomen na een busrit van 6 uur. Hier moet ik een paar uur wachten tot de bank open gaat om mijn Thaise Baht om te wisselen voor Dollars, daarna kan ik mijn visum aanvragen en met de volgende bus door naar de plaats Siem Reap wat 3 uur verder ligt in het noorden van Cambodja.
In de bus ontmoet ik een Thaise jongen uit Bangkok waar ik deze dagen mee optrek.
Het landschap van Cambodja is zo goed als helemaal vlak en ze rijden hier rechts, wat voor mij inmiddels vreemd is geworden! Het is op dit moment aardig droog en het water staat laag, maar dat duurt niet lang meer want het regen seizoen is aan het opstarten met iedere dag een flinke bui. Erg is het helemaal niet, want het is evengoed rond de 35/40 graden.
Pun (uit Bangkok) en ik huren fietsen voor 2 Dollar per dag en zoeken onze route uit naar de Angkor Wat. Dit is een hindoeïstische tempel en wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Vroeger stonden er meer dan 100 tempels in Angkor. Op dit moment zijn ze nog steeds bezig met het restaureren van de ruines.

Na 2 dagen vertrek ik met een Duits meisje Maria naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh. Hier gaan we naar de indrukwekkende Killing fields en de voormalige gevangenis Tuol Sleng. Hier zijn duizenden onschuldige inwoners van Cambodja gevangen gehouden, gemarteld en gedood door Pol Pot en zijn legen Red Khymer. Met een raar gevoel in m’n buik (geloof me, dat zal je hebben) hebben we hier de hele dag doorgebracht. In de kuilen (graven) waar honderden burgers gestapeld werden komen botten, beenderen en kleding stukken uit de grond omhoog vanwege de regen. Twee slogans van Pol Pot zitten nog steeds vers in mijn geheugen.
- ‘Het is beter om een onschuldig persoon per ongeluk te doden, dan een vijand te sparen…’
- ‘Om het gras te spitten moeten ook de wortels verwijderd worden’
De tweede slaat op de ‘Killing Three’. Hier werden zelfs de jongste baby’s vermoord door ze met hun hoofd tegen de boom aan te slaan. Ook zij moesten gedood worden omdat ze anders later revanche zouden kunnen nemen. Al met al, het is enorm interessant om hier over te lezen.

Maria en ik nemen de bus verder naar het zuiden, Sihanoukville. Hier verbleven we 3 nachten in het relaxte Otres Beach. Haast kennen ze hier absoluut niet. De mensen hier chillen, slapen en roken jointjes, meer niet. We sliepen in een mooie nieuwe bungalow direct aan het strand voor slechts 3 dollar per nacht. In een strand bar ontmoette we een Cambodjaanse familie die ons na samen een paar biertjes te hebben gedronken uitnodigde om met hun mee te gaan karaoke zingen. Why not?!
We zaten in een èèn of andere dark/red room met geluidsdichte muren en vier jonge mooie meisjes in korte rokjes die ons serveerden. Het was erg grappig en gezellig tot de twee mannen van hun erg dronken en een beetje handtastelijk werden. We besloten maar om te gaan.
Een andere dag huurden we scooters en zijn we rond Sihanoukville gaan touren. Zo hebben we nog een hoop mooie privé strandjes gezien, waarvan de meeste in het bezit zijn van Russen. Het moest wel zo zijn dat mijn slippers die naast m’n strandbedje stonden hier gejat werden..

2 dagen hebben we doorgebracht op het eiland Koh Rong wat op 2,5 uur varen van Sihanoukville ligt. Mooi eiland met hagelwitte stranden en schoon helder zee water. Wel veel ratten die naar voedsel zoeken in de bungalows.. Mijn brood en bananen konden ze ook niet laten liggen, terwijl ik het nog wel aan een koord had opgehangen zodat het niet op de grond zou staan.
Hierna ben ik met een minibus naar Kampot gegaan. Onderweg veel waterbuffels, honderden koeien midden op de weg en naakte spelende kinderen tegen gekomen. Kampot ligt ongeveer 2uur van Sihanoukville en de weg ernaar toe is zeer hobbelig, maar de natuur is echt prachtig! In Kampot zit ik in een super leuk guesthouse aan de rivier. Er is naast een scooter tocht via de stoffige oranje wegen met overal gaten naar het plaatsje Kep weinig te doen hier dus vertrekken Maria en ik naar oost Cambodja, de provincie Kratie. De plaats Kratie ligt aan de Mekong River waar we een Kajaktour hebben gedaan en de zeldzame zoetwater Irrawaddy dolfijnen hebben gespot. Super tof om vanuit je kano deze mooie dieren zo dichtbij je te zien zwemmen. We hebben hier 3 nachten geslapen voor slechts 2 dollar p.p.p.n. Samen met nog 5 anderen zijn wij de enige backpakkers/toeristen hier in Kratie. Ik wordt dan ook regelmatig gek aangekeken, maar iedereen zwaait, glimlacht en is vriendelijk. Kindjes rennen achter je aan en vanaf 20 meter afstand roept iedereen al hallo hallo!! Waarna ze heel hard lachen. Midden in de Mekong ligt een eiland van ongeveer 5 km lang. Hier zijn we voor 0,50 dollar ct naar toe gevaren en hebben hier een fiets gehuurd en rond gefietst.
Aan Cambodja komt een einde. Ik heb een ‘minder prettige’ reis van Cambodja terug naar Bangkok in een slaapbus voor personen niet langer dan 1,50m en niet breder dan maatje 32 (de gemiddelde maat voor de Thaise vrouw). Ik met mijn lange benen en dikke billen lig dan ook met mijn knieën opgetrokken lepeltje lepeltje met een Thaise jongen naast me. Lekker knus maar behoorlijk oncomfortabel! Deze rit duurt net zolang als de hele vlucht van NL naar Thailand… Ik breng nog een paar hele leuke laatste dagen door in Bangkok omdat ik moet wachten op mijn volgende vlucht.
Mijn reis gaat namelijk verder in jawel.. Nepal, de geboorte plaats van Boeddha.

Wouw Nepal wat ben je mooi en anders. Dit is totaal de andere wereld en dat zou iedereen eigenlijk met z’n eigen ogen moeten zien. Acht van de tien hoogste bergen ter wereld liggen in Nepal, waaronder natuurlijk de Mount Everest. Vince en ik touren op de motor dwars door de Himalaya. De wegen zijn over het algemeen aardig goed maar hier en daar kan er ineens een enorm gat in de weg zitten. We hebben dan ook al meerdere trucks gezien die op ze kop in de vallei liggen.
In een paar dagen tijd rijden we van Kathmandu naar Jiri. In Jiri kun je beginnen aan de trektocht Basecamp van de Mount Everest. Vanaf Jiri doe je daar bijna een maand over en wegens het slechte weer besloten we dat toch maar niet te gaan doen. Door de grote hoogteverschillen is het weer ontzettend wisselend. Het ene moment kan het 30 graden zijn met strak blauwe lucht en 100 meter verder ineens 15 graden midden in de wolken.. De mensen hier zijn opnieuw ontzettend vriendelijk en veel spreken aardig engels. Overal zie je veel armoede. Het gemiddelde inkomen is slechts €300,- per jaar, waar ze heel hard voor moeten werken. 80% van de Nepalese is Hindoe. Hindoes hebben respect voor alles wat leeft. Veel Hindoes zijn vegetariër, omdat ze geen dieren willen doden om te eten, maar ook omdat ze hun geest zuiver willen houden. De koeien zijn hier dan ook heilig en die zie je overal. Vaak liggen ze midden op de grote wegen waar ze even ‘chillen’. De Hindoes herkennen een moederfiguur in de koe en is onder andere heilig omdat het de mensen voorziet van melk en werkkracht op het land. Gister waren we naar het dorpje Panauti waar op dat moment een drie daagse festival plaats vond. Ze vierden het begin van de moesson. Nu ben ik weer terug in Kathmandu voor 2 nachten, waarna we weer verder gaan touren.
Ik hoop dat jullie ook nog een beetje zomer krijgen :) X