Incredible India

Delhi, je bent vies, veelte druk, wild en énorm luid! Twee nachten slaap ik in waarschijnlijk het meest luxueuze hotel van deze wijk. Heerlijk om een fijne plek te hebben om te ontsnappen aan de chaos wat zich hier buiten afspeelt. Op straat kun je elkaar niet verstaan vanwege alle motors, taxi’s, auto’s etc. die naar elkaar toeteren omdat ze nog geen 1 tel kunnen wachten. Zelfs als je in een restaurant op een balkon 10 meter hoog zit wordt je nog gek van het enorme geluid. Het regent keihard 3 uur lang en de straten staan blank. Op me blote voeten en me broek opgerold loop ik door het water wat bijna zo hoog staat als me knieën. Op dag 3 neem ik samen met een Italiaanse jongen Luca die ik in Nepal al ontmoet had de bus richting het noorden van India naar het dorpje Kasol. Ruim 14 uur later komen we aan en ben ik weer omringd door alle mooie bergen. We zitten hier in één van de mooiste valleien genaamd de Parvati Valley. Na vier dagen Kasol doen Luca, Tom, een Israëliër en ik een 5 uur lange trek tocht bijna alleen maar bergopwaarts, behoorlijk(!!) zwaar maar enorm mooi. Onderweg zien we tientallen watervallen, en het landschap.. het is zo mooi! We trekken naar een heilig dorp wat schuin op een berg ligt, genaamd Kheer Ganga. Hier mag ik genieten van een hotspring, puur natuur! De mannen mogen de vrouwen zo goed als niet zien in de hotspring, dus is het vrouwen bad omringd met een houten schutting. Wellness in de buitenlucht, zalig! We slapen midden in een restaurant dat vol ligt met matrassen voor 50 Rupee wat ongeveer €0,80 cent is. De buiten wc is zo’n 100 meter lopen dus ik duim maar dat ik niet moet plassen midden in de nacht. Aangezien er geen elektriciteit is, is het pikkie donker. Je moet de hotspring aanzien als douche/bad, want een badkamer is hier ook niet. Ik kan heel erg genieten van deze primitieve manier van leven. ’s Avonds zitten we gezellig met een grote groep, een kop soep en m’n gitaar om de vuurhaard in het restaurant.
Ieder nadeel heeft zijn voordeel ;). Aangezien de heenweg alles bergopwaarts was, is de terug weg een eitje! In Kasol wordt ik gelijk hartelijk welkom geheten als ik door een koe met horens wordt aangevallen… Tja ze zijn nou eenmaal heilig, dus ik neem het haar absoluut niet kwalijk .

Ik reis verder naar Dharmsala wat 12 uur rijden is. Ik verblijf in de plaats Mc Leod Ganj wat de thuisbasis van de Dalai Lama is. Dit dorp is dus automatisch gevuld met super vriendelijke Tibetaanse mensen. Het wordt ook wel klein Lhasa genoemd, wat de hoofdstad van Tibet is. Het dorpje is erg leuk maar het regent veelste veel dus blijf ik niet langer dan 5 dagen. Ik reis weer verder, nu naar Manali. Een andere populaire, erg leuke plaats voor travelers. Ik ontmoet hier een paar jongens waarmee ik aantal dagen mee doorbreng en waar ik vervolgens mee naar Leh ga. Leh ligt in het uiterste noord India, in de staat Jammu & Kashmir. Je hebt het idee alsof je in een andere wereld terecht kom hier. Ongelofelijk hoe mooi de natuur is. Ruim 20 uur zitten we in een mini bus. 478km. Slapen kan ik niet. Mijn stoel zit niet goed vast en de wegen gaan van pas geasfalteerd tot totaly off road! Dus hobbelen maar.. Dwars door de woestijn, het maanlandschap, door de sneeuw op de hoogste autoweg pas ter wereld, door watervalletjes van een halve meter diep. Jezus wat is dit speciaal zeg.. Iets wat ik nog nooit van me leven gezien heb. Ik verblijf dus in de stad Leh. De uitzichten hier zijn onbeschrijfelijk… en de locals zijn ontzettend vriendelijk.
Na 2 maanden lang achter op de motor te hebben gezeten vond ik dat het nu wel is mijn beurt was om te sturen, dus heb ik een motor gehuurd en guess what. Ook ik kan nu motor rijden. Op een super vintage Royal Enfield doe ik samen met nog 6 anderen een motor trip van 4 dagen naar Pangong Lake. Pangong lake is 154 km rijden. Echt een super toffe rit, maar best heftig. Ook deze wegen zijn grotendeels off road. Het meer is hemels blauw en omringd door hoge bergen met sneeuwtoppen. 75% van dit meer behoord tot China. We zijn weer veilig in Leh aangekomen en een waanzinnige ervaring rijker. Het motor rijden is best slopend dus relaxen we lekker een paar dagen. Genietend van de mooie uitzichten lekker in de zon op ons enorme dakterras. Overdag is het hier erg warm, maar ’s nachts koelt het behoorlijk af, waardoor je heerlijk kan slapen en weer wordt gewekt door de zonnestralen.
Na 10 dagen in het mooie Leh te zijn geweest reis ik samen met 3 anderen door naar Srinagar wat ligt in Kashmir. Een andere 15 uur in een zeer hobbelige jeep. Whatever, it’s worth it..! In Kashmir is iedereen Moslim dus dat die verandering kun je goed zien. Srinagar staat bekend om zijn woonboten. De stad doet me veel denken aan Nederland met het vele groen, vlakke landen, sloten, meren, bruggen en woonboten. We huren dus uiteraard een woonboot waar we heerlijk in verblijven, lekker zelf koken en een duik in het meer nemen. Vervolgens vlieg ik met een vriend verder van Srinagar naar Amritsar (Punjab)Weer een stukje naar beneden. We verblijven hier op een boerderij, een landgoed uit de jaren 60. Het is net een kasteel en er worden ook dansvoorstellingen, feesten en partijen gehouden. Zo ontmoeten we een groep ‘‘Punjabi’s’’ jongens die hier een avondje uit zijn. Met ze alle drinken we whisky en eten we lekkere hapjes. De volgende dag nemen ze ons mee naar het dorpje waar ze zijn opgegroeid, de rijst fabriek/boerderij van 1 van de jongens en hun huis in de stad. Zo eindigen we deze leuke dag ook weer met een paar glazen whisky. Amritsar staat bekend om de Golden Temple. Waanzinnig mooi! Ze zijn hier geen Moslim maar Sikh, wat weer anders is. In de Sikh religie hebben ze in plaats van 1 god 11 Guru’s. Laat maar zeggen 10 belangrijke ‘goden’ en de 11e Guru is het heilige boek wat zich bevind in de Golden Temple. Duizenden mensen bezoeken dit iedere dag waaronder voornamelijk de locals die hier de hele dag doorbrengen. Er is ook een free kitchen, waar iedereen gratis een bord vol eten kan krijgen.

Na 5 dagen op de boerderij te zijn geweest ga ik verder via de stad Chandigarh naar Rishikesh, wat ligt in de staat Uttarkhand. Rishikesh wordt de yoga stad van de wereld genoemd. Hier waren afgelopen juni, slechts een paar maanden geleden dus vreselijke overstromingen waar meer dan 30 000 mensen zijn omgekomen. Het water van de Rivier de Ganges stond zo hoog, dat de kamer waarin ik nu slaap op de 2e verdieping gedeeltelijk onder water stond. Ik kan goed zien aan de beschadiging op de muur tot waar het water stond, heftig hoor! Rishikesh is een heilige stad. Er zijn ontelbaar veel Baba’s en ik heb al een paar mannen gezien die naakt rondlopen. Tijdens een scooter tocht ontmoeten we een groep local jongens die aan het zwemmen zijn in de Ganges, dus uiteraard heb ik ook even een duik genomen. Op sommige plekken is het enorm vies, op plekken waar het afval niet verder stroomt, onder bruggen, en waar het water heel laag staat. Je moet je voorstellen dat er hier een paar maanden geleden duizenden lijken in wegspoelde. Maar ook dagelijks word het as van overleden mensen hier in gestrooid. En natuurlijk heeft ook Rishikesh, zoals overal in India, een hele mooie omgeving. Ik doe een ochtend de ‘lach meditatie cursus’ wat erg grappig was uiteraard, en ik leer hier Tabla spelen (Indische Djembe). Wat ontzettend leuk is en tot m’n verbazing ben ik er nog goed in ook!

Ik moet zeggen dat ik wel al een beetje toe ben aan het “normale westerse” leven. Ik kijk er onwijs naar uit om naar Australië te gaan. Lekker kunnen dragen wat ik wil en iets gemakkelijker voelen wanneer ik over straat loop. Maar niets te klagen want India is geweldig, en mijn laatste maand gaat alweer in!! Met de trein reis ik van Rishikesh naar Agra om hier de Taj Mahal te bezoeken. De reis duurt ruim 10uur en je kunt je vast wel een klein beetje inbeelden hoe de treinen er hier uit zullen zien van de binnenkant. Aangezien de 1e en 2e klas volgeboekt waren heb ik een ticket voor de sleepercabin non arcon. Iedereen die ik heb gesproken raadde dit me af maar ik heb het risico genomen en het valt alles mee! Ik ben ondertussen wel gewend aan dit soort dingen en aardig ingeburgerd.. Ik heb in Agra afgesproken met een Tibetaanse vriend die ik in Leh heb ontmoet. Hij en zijn familie zijn allemaal Tibet uit moeten vluchten wegens de invasie van China. Zijn familie woont in een Tibetaans vluchtelingen kamp iets buiten Leh en Jampa (zijn naam) studeert in Varanasi, waar we na Agra samen naar toe zullen gaan. Ik leer Jampa hoe je moet eten met mes en vork. Hij doet heel veel dingen die ik doe na. Het zag er errug grappig uit toen hij zonder te zeggen dat ie het nog nooit gedaan had, probeerde om te snijden en te prikken. Hij stelt me veel vragen over voedsel. Wat is gezond en wat niet. Hij heeft geen flauw idee waar veel suiker in zit, wat vet is en dat groenten en fruit gezond zijn. Ik ben blij hem dit te kunnen leren. Hij is zo positief en vrolijk de hele dag! Een hele bijzondere jongen.

Voor het eerst in mijn reis werkt het me tegen dat ik geen benul meer heb van de dagen. Het maakt hier tenslotte niet uit hoe laat het is of welke dag het is. Tóch wel! Ik wist dat de Taj Mahal iedere vrijdag gesloten is.. maar ik wist niet dat het morgen vrijdag zou zijn. De Taj Mahal is prachtig. Om 5 uur in de morgen stonden we op om het monument met zonsopgang te kunnen bekijken. De vroege morgen was het zeker waard, want we waren de eerste en zo dus voor alle toeristen uit! De trein naar Varanasi gaat pas vanavond om half 12 dus we moeten de hele dag wachten. In Agra is er verder niks te doen behalve alleen nog het Fort van Agra waar we de dag hiervoor al zijn geweest. Het is bloedheet dus we doen zo goed als niets meer dan internetten in de schaduw met de fan op de hoogste stand. In de tussen tijd heb ik wel wat leuke dingen geboekt. Onder andere mijn ticket naar Sri Lanka waar ik een maand zal rondreizen. Maar ook een ticket van Sri Lanka naar Bangkok.. Ja weer naar Bangkok want me moeder en Jack gaan 3 weken op vakantie naar Thailand. Een goede mogelijkheid om me moedertje dus even te zien!! Vanuit Bangkok zal ik vervolgens naar Australië vliegen.

15 september, het is 36 graden.
Na uiteindelijk 14 uur komen Jampa en ik aan in Varanasi. Het overkomt de beste, dat blijkt wel.. Ook mijn eerste voedsel vergiftiging in India heb ik te pakken. Een paar dagen geleden vertelde ik nog trots dat ik zelfs na 2 maanden India nog niks verkeerds binnen heb gehad. Ik klopte het af, maar dat mocht niet baten. Jampa weet de weg in Varanasi omdat hij hier studeert en hij lijdt ons naar een Tibetaans Boeddhistisch klooster, vlakbij zijn school. Het klooster is vrij nieuw en heel erg mooi. We nemen hier een kamer en omdat ik niet lekker ben, rusten we deze dag.

Varanasi is dé heilige stad van India, groot, heeel vies en enorm druk. Het is het centrum van een van de meest achtergebleven streken van India. Het is overbevolkt en heeft zich sinds 1950 nog nauwelijks ontwikkeld. Voor degene die heel diep in het Hindoeïsme geloven is Varanasi een pelgrimsoord. ‘Wie hier sterft zou direct op stijgen naar de hemel...’ En óf ze dat geloven! Het is een heftige stad. Ik heb het nu met me eigen ogen kunnen zien, slechts op een paar meter afstand. Een overleden man werd verbrand. Voorafgaand is er een kleine ceremonie. Het is echt lopende band werk. Dagelijks worden er tussen de 200 en 300 overleden mensen verbrand. Bij sommige is er nauwelijks familie, misschien 1 of 2 personen, bij andere grote groepen. Het valt me ook op dat niemand huilt of er verdrietig uit ziet. Ze geloven tenslotte heilig dat degene naar de hemel gaat. Wanneer het hele lichaam is opgebrand wordt het as in de Ganges gegooid en wordt er plaats gemaakt voor de volgende ‘patiënt’. Bizar gebeure..
We zijn vandaag naar een school geweest speciaal voor blinde meisjes. Meestal worden ze niet blind geboren maar door geen of door niet de juiste voeding op jonge leeftijd krijgen ze beperkingen aan hun ogen. Sommige van de meisjes kunnen nog een klein beetje zien, maar de meeste zijn volledig blind. In deze campus wonen bijna 200 meisjes en er zijn 11 zusters (leraressen/verzorgers). Ik wilde graag een kijkje nemen in de lessen en werd hartelijk ontvangen door een groep meisjes die voor me zongen. Met tranen in me ogen luisterde ik.. Er woont ook een meisje met malaria die ernstig ziek is, hiervoor heb ik een donatie gedaan. Een ander meisje haar oogbal is geknapt wegens een botsing. Heavy shit.
Over twee dagen verlaat ik Varanasi en ga ik door naar Mumbai, Goa, Kerala, Bangalore en vanuit Chennai naar Sri Lanka!!

Liefs!