One year Australia

Ondertussen al bijna een jaar in Australië. De tijd vliegt nog altijd razend snel voorbij..
In de tussentijd sinds mijn vorige story ben ik vier maanden in Darwin geweest. De geweldige nationale parken bezocht, veel feestjes gehad, lange strand dagen en leuke dingen gedaan. Maar ook heb ik 2 maanden in een luxe restaurant gewerkt en in een appartement gewoond.
Om toch nog de mogelijkheid te hebben om ooit terug te komen op een tweede visum ben ik op een chili boerderij gaan werken voor ruim 3 weken.
9 uur lang chillies plukken in 38*C is niet heel leuk werk kan ik nu zeggen..
Gelukkig na twee weken kreeg ik wat andere jobs en werd het werk wat leuker.
De Chili family was erg gezellig by the way. Een leuke groep mede chili plukkers. Meerdere keren per week zorgde de baas voor bier en ciders en één keer per week hadden we een barbeque. Kortom, hard werken maar 't was een leuke tijd.
Eenmaal lang genoeg gewerkt op de boerderij vertrek ik direct richting Alice Springs samen met Erika (Italiaans). Na een dag of drie rijden komen we aan in "the red centre" van Australie, Uluru. Om heel eerlijk te zijn is 'naar mijn mening' de roadtrip er naar toe leuker dan de enorme rock zelf.
Hierna rijden we door, door de outback richting South Australia. Het landschap, de tijd-zone, het weer, de dieren, de kleuren, de mensen.. alles veranderd. Zeker leuk om weer eens wat anders te zien. De kleuren veranderen van geel naar oranje naar groen. Soms is het vlak land, soms bergen, heuvels, rotsen. Soms bomen, vaak niet. Stad mensen veranderen in zombie achtige, aboriginals of blanke mensen.
We rijden langs een enorm zoutwater meer, dat droog staat door de hitte.
Vanaf de snelweg lijkt het net een bevroren meer bedekt met sneeuw. We stoppen even om een kijkje te nemen! Het is een super dikke laag zout. Het kraakt als sneeuw en het is echt een bijzonder gezicht! (zie foto's)
Australië is wel in bezit van een hoop vage mensen hoor. Vooral in de outback zijn er een hoop retarded (achterlijk). Waarschijnlijk doordat ze hun hele leven in the middle of nowhere hebben gewoond, ver weg van de bewoonde 'normale' wereld.
Zo ook in het mijn gebied van Coober Pedy. In dit dorp zijn huizen, restaurants en winkels ondergronds gebouwd vanwege de hitte, maar ook de vele woestijn stormen! Vlak voor wij daar aankwamen reden we ook door een storm, wat best spannend is. Je ziet het zand overal door de lucht vliegen en er ontstaan verschillende tornado's. Ook iets wat ik nog nooit eerder had gezien trouwens. Langs de snelweg hebben we er zeker 10 gezien, en op de chili boerderij zat ik midden in een tornado. Je had me moeten zien, ik klemde me vast aan de trekker waar ik naast stond haha. Uiteindelijk ziet het er veel heftiger uit dan het is (deze dan).
Het gebied rondom Port Augusto is echt waanzinnig. We rijden dwars door bergen die me doen denken aan Ladakh (Noord India), prachtige natuur! Naast de vele kangoeroe's zijn er nu ook duizenden geiten langs de weg. Veel doodgereden ja, maar ook nog een hoop levend gelukkig.
Ik heb volgens mij nog niet verteld hoe mooi de sterrenhemel iedere nacht weer is in de outback. Het is echt waanzinnig hoe goed de milkyway te zien is en hoe veel sterren er wel niet zijn! Ook vallende sterren laten zich regelmatig zien.

Byron Bay is onze eindbestemming waar we na ruim een week rijden aankomen. Meer dan 5500 km gereden, bijna $1000 aan benzine.
Leuk om hier weer terug te zijn, het is zo'n leuk dorp! Super relaxed. Het weer is nog een beetje wisselvallig, maar er zijn genoeg mooie warme dagen. Het is begin van de zomer.
Mijn vrienden Corine en Amit zijn hier ook aangekomen, dus we zitten gezellig met een groepje op een camping.
Australië heeft zó veel vogel soorten! Iedere keer zie je wel weer wat nieuws.
Hier op de camping heb ik een stuk of 5 uilen gezien. Heel mooi en bijzonder!
Maar ook de jonge eentjes zijn schattig haha. Meerde keren per dag komt moeder eend met twee pulletjes aanrennen, en de pulletjes voorop! Ze weten dat ze bij ons brood krijgen, en vinden het dan ook prima om het uit onze handen te eten.
Afgelopen week deed ik een paarden track op het strand bij Byron Bay. Super leuk om weer paard te rijden en lekker over het zand te galopperen! In het bos zagen we nog een grote python, die net langs het paardenpad lag. Hij bleef gelukkig rustig liggen...
Afgelopen weekend ben ik naar Brisbane gereden. Het is slechts twee uurtjes noord van Byron. Ik geef een lift aan twee Israëlische jongens om zo de benzine kosten te delen. Ik spreek af met Frank, die hier al zo'n drie maanden woont en werkt. Ik kan bij hem en zijn huisgenoten verblijven, die super gastvrij en aardig zijn!
Ik heb zo ongeveer wel alle hoogtepunten van de stad gezien, al is het niet zo groot. Eergisteren zijn we naar Stradbroke Island geweest. Een eilandje ter hoogte van Brisbane. Met de ferry duurt het zo'n 50 minuten, waarna we al liftend aan de andere kant van het eiland komen en zo een busrit besparen. Onze local driver verteld wat over het eiland en zet ons af aan het begin van een wandelroute langs de coastline. Direct worden we verwelkomd door ruim 15 dolfijnen die rustig op één plek blijven. Ook meerdere (grote) zeeschildpadden laten zich zien, super schattig, en de dag is pas net begonnen. We lopen een stukje verder waar we een toffe plek vinden om van de rotsen de zee in te springen. Uiteraard na de test sprong van de jongens, neem ik ook een paar sprongen van de 10m hoge rotsen in het helder blauw/groene water. Ik zal niet zeggen hoeveel minuten ik op het randje heb gestaan want dat kun je vast zelf wel bedenken :)
Na een hoop speel/ spring plezier lopen we weer wat verder waar we gezelschap worden gehouden door de minst verlegen kangoeroe die ik ooit heb gezien. Slechts op een paar meter afstand zit hij rustig te eten en lijkt steeds dichterbij te komen. Tot één onverwachte beweging, en whoop, weg is ie. Toch leuk!
Aangekomen bij weer een prachtige rotsformatie, wellicht een tweede spring locatie. De schildpadden laten zich weer al te graag zien, echt heel tof.
Begrijp me, het zijn geen normale paden langs de rotsen. We klimmen naar beneden om te kijken waar dat walvis geluid vandaan komt, aangezien dat nog een grote 'to see' ding is op mijn lijstje. De periode waarin de walvissen allemaal vanaf Antarctica naar het noorden zwemmen is allang voorbij, maar stiekem hoop ik op een verdwaalde freewilly. Jammer genoeg is het walvis geluid, wat wel degelijk op walvis geluid lijkt slechts water dat door de stroming tussen de rotsen omhoog word geblazen. Anyway.. Er is gaat een tunnel van twee meter breed onder de rotsen door, waar Frank en Leon op een bodyboard doorheen zwemmen en de Albino dolfijnen (een ander soort) missen die ik vanaf de rotsen zeer goed kan zien!!
De twee Albino dolfijnen worden gevolgd door een grote groep andere dolfijnen. Ik heb nog nooit zoveel dolfijnen in een dag gezien!
Aangekomen op onze eigenlijke bestemming, het strand, relaxen we nog een tijdje voordat we weer terug liften naar de ferry. We kregen een lift van een grote leger truck, maar halverwege raakte hij zonder benzine dus eindigden we toch nog in de bus. Hoe dan ook, een super dag!

Over 1,5e week vlieg ik naar Auckland, Nieuw Zeeland. Daar staat een camper al te wachten om mij, Dora en me vader ruim 5 weken het Noorder en het Zuider eiland te laten zien! Een nieuw land, nieuw avontuur..